Deze opinietekst verscheen eerst op Doorbraak.be
Beste Sarah,
Beste Ezra
Vriend en vijand moeten erkennen dat Samen voor Vrijheid erin is geslaagd om verschillende groepen mensen bijeen te brengen. Op zich geeft dat hoop en sterkte voor de mensen die het niet eens zijn met het huidige coronabeleid. Jullie betogingen hebben wel degelijk een sociale functie, met name dat mensen merken dat ze niet alleen zijn, maar daar het blijft het volgens mij ook bij. Overschat jullie marsen niet. Vroeger vielen regeringen door betogingen. De Koningskwestie, Leuven Vlaams, de Witte Mars… stuk voor stuk werden deze manifestaties door belangrijke hervormingen gevolgd. In de 21ste eeuw lachen politici betogers uit. OCAD doet mee een duit in het zakje om hen meteen in het staatgevaarlijk hoekje te duwen. Jan met de pet is opeens de amokmakende anarchist.
Misnoegdheid
Er zijn de afgelopen twee decennia geen grote betogingen geweest. Nochtans groeit de misnoegdheid alleen maar, en samen met die misnoegdheid jammer genoeg ook de polarisatie. De vertaalslag van de frustraties werd in het afgelopen decennium omgezet naar een stem voor een andere beleidspartij, eentje die de zaken over een heel andere boeg zou gooien. De kracht van verandering, weet je wel. Maar als je kijkt naar het brokkenparcours dat die partij heeft doorlopen, is het niet verwonderlijk dat die kiezers andere oorden opzoeken.
Er bestaan drie soorten kiezers op dit moment. De eerste kiezer probeert vergeefs de bestaande partijen wakker te schudden. Je ziet wat die vernieuwingsoperaties opleveren. Conner ontploft bijna letterlijk op een congres met holle slogans en Joachim weet eigenlijk zelf niet wat er eigenlijk werd beslist op zijn meeting, maar probeert te blijven glimlachen. Het tragische is dat die mensen ermee wegkomen. In de tv-studio’s blijven ze verschijnen, zonder enige meerwaarde te bieden. Het sentiment bij de kiezer is ‘meer van hetzelfde’. Daarvoor komen de mensen méé op straat. Jullie lijken dat onvoldoende te onderkennen. Niet alles draait om de coronamaatregelen. Die zijn immers symptomatisch voor een basis die niet meer werkt en overigens ook niet meer te herstellen valt.
Nergens thuis
De tweede kiezer stemt Vlaams Belang, maar het probleem is dat die partij helemaal niet aan een andere structuur van de samenleving wil timmeren. Vlaanderen onafhankelijk maken volstaat niet om de scheefgetrokken en opgeblazen bureaucratie waarmee wij zitten opgescheept, weg te saneren. Bovendien herkent niet iedere kiezer zich in de corebusiness van die partij. Denk daarbij aan het vreemdelingendiscours. Trouwens, zolang de Vlaams-nationale partijen communicerende vaten zijn wat kiezers én politiek personeel betreft, halen ze niet bepaald de vernieuwing in huis waarop iedereen zit te wachten.
Dan heb je de derde kiezer, die precies diezelfde voorgaande analyse maakt, maar zich nergens meer thuis voelt. Het is vooral die kiezer die jullie op jullie betogingen zullen terugvinden. Die mensen maken zich doorgaans weinig zorgen over de coronamaatregelen op zich, maar wel over het feit dat onze overheden dat zomaar in het leven kunnen roepen. En dat met geweld kunnen afdwingen. De vraag stelt zich wat jullie gaan doen wanneer de pandemie geen thema meer is en alle maatregelen zijn teruggeschroefd. Boeken toe dan? Alles terug oké? Of willen jullie samen met ons een grondig kerntakendebat voeren over wat de staat wel of niet mag beslissen, bijvoorbeeld?
Betoog zoveel jullie willen en jullie genieten mijn volledige mentale steun. Als jullie dit engagement echter niet omzetten naar politieke kandidaatstelling, is jullie engagement, geld en energie nu al een slag in het water. De politieke families van vandaag doen er namelijk alles aan om de status-quo te behouden. Schakel jullie activisme daarom een versnelling hoger, op een speelveld dat ertoe doet, en stel jullie kandidaat voor 2024. Kies ervoor om de huidige politieke kaste pijn te doen waar ze dat voelt: in het stemhokje. Vanzelf verdwijnen die partijen niet. Als jullie de kiesdrempel in 2024 niet halen, dan misschien wel in 2029 of 2034. VolksLiga staat alvast klaar om jullie op te vangen.