Menu Sluiten

Vlaanderen onafhankelijk? Onvermijdelijk, maar geen eindpunt.

We zijn voor alle duidelijkheid geen 19de eeuwse romantici. We behartigen geen nationalisme. Uit realistisch en oplossingsgericht oogpunt moet een politieke partij nadenken over de vereenvoudiging van structuren. Het voortbestaan van België als natiestaat is voor ons ondergeschikt aan de economische en financiële behoeften. Omdat VolksLiga voorstander is van een transparant en compact bestuur zo dicht mogelijk bij de burger, denken we dat Vlaanderen best onafhankelijk wordt. De omgekeerde richting van het herfederaliseren is in libertarisch oogpunt niet wenselijk omdat het bestuur gecentraliseerder en zich verder van de burger beweegt. Een onafhankelijk Vlaanderen met een compact bestuur en open economische grenzen is wat ons betreft een uitstekende herstart, maar geen eindpunt. Nederland zal daarbij ons eerste aanspreekpunt worden om te praten over een verregaande, nauwe samenwerking over vele bevoegdheden. Lees verder voor onze concrete visie hieromtrent in de volgende subthema’s, onder meer over hoe deze onafhankelijkheid moet worden bekomen.

Brussel als integraal onderdeel van een oanfhankelijk Vlaanderen is daarbij onafwendbaar, maar kan perfect als autonome hoofdstadregio functioneren met uitdovende faciliteiten voor inwoners die hebben gekozen voor de Franstalige administratie. Om Brussel financieel te helpen neemt Vlaanderen het gros van alle grondgebonden bevoegdheden over, maar erkennen we de meertalige, internationale eigenheid van Brussel. Hiervoor herbekijken we het taaldecreet zodat er meer ruimte kan komen voor Engelstalige en Franstalige hulp bij het doorlopen van Nederlandstalige procedures, zoals dit reeds mogelijk is bij de examencentra voor rijbewijzen.

Verdampingsprincipe

Communautair wenst de partij de standpuntbepaling over de toekomst van België open te trekken naar de bevolking en het middenveld. VolksLiga neemt zo voorbeeld aan de onafhankelijkheidskwestie van Schotland waar het debat breder werd gevoerd dan louter tussen de politieke partijen. Bovendien stelt de partij vast dat er onvoldoende uitgewerkte veilige draaiboeken bestaan over verschillende toekomstscenario’s. Dat is voor de partij ook een van de grote redenen waarvoor slechts kleine delen van de bevolking gewonnen zijn voor een concrete oplossing – of dit nu voor meer België of meer Vlaanderen zou zijn. Zulke draaiboeken zijn geen taboe en komen rijkelijk te laat wanneer het debat wél plots moet worden gevoerd.

Voor VolksLiga is de werkbaarheid van een compacte overheid essentieel om de vrijheid en de welvaart van de burger zo goed mogelijk te garanderen. Daarom willen we in de eerste plaats hele bevoegdheden afschaffen of samenvoegen door de overheid minder verantwoordelijkheden toe te kennen. We willen deze oefening op alle niveaus in België maken, zodat we uiteindelijk een lijst met afgeslankte overheden overhouden. Daarna moet worden bekeken of het wenselijk is om ofwel bevoegdheden te regionaliseren ofwel te confederaliseren, maar dan wel op voorwaarde dat ook andere aangrenzende regio’s de bevoegdheid mee mogen delen. Zo pleiten we voor een nauwe samenwerking met Nederland en Luxemburg op vlak van Mobiliteit, Ruimtelijke Ordening, Milieu, Defensie (reeds bestaand), Cultuur en Onderwijs. Ook bevoegdheden voor Havenbeleid, Media en Telecommunicatie moeten samen met Nederland worden afgestemd.

VolksLiga is voorstander van de versterking van het Beneluxparlement dat mogelijks in de toekomst de regie krijgt om eventuele nieuwe confederaties in goede banen te leiden. We willen voorts dat er een gebiedsregeling met Rijnland-Paalts over Oost-België komt, eventueel deel van een nieuwe confederatie. Verder vindt VolksLiga dat het staatshoofd verkozen moet zijn en is zij voorstander van de afschaffing van de monarchie en de bijhorende dotaties.

Staatshervormingen, bevoegdheden & regeringen

Verdere staatshervormingen omtrent overhevelingen van bevoegdheden moeten steeds tot doel hebben dat er bevoegdheidspakketten in hun volledigheid moeten worden meegenomen. Snipperbevoegdheden kunnen niet en zorgen voor een nooit- en nergensgeziene complexiteit.

Tot slot stellen we dat het noodzakelijk is om het aantal politici in de assemblees terug te dringen tot maximaal 100 wetgevers per assemblee. De vergoeding van parlementsleden moeten in loonspakketten worden vervat. Ook al worden meerdere mandaten gecumuleerd, blijft het loonpakket vast. Extra mandaten buiten het pakket om worden vrijwillig opgenomen en dus niet vergoed. Dat wil zeggen dat we cumuls van mandaten op verschillende niveaus toestaan, maar dat het ene onbezoldigd blijft. De politicus mag daarin een keuze maken. We stellen het loonpakket van de premier in op 15.000 euro per maand, van de minister-presidenten op 12.500 euro, van gewone minsters op 10.000 euro, van parlementsvoorzitters op 7500 euro en van gewone parlementsleden op 5000 euro. Overheidsmanagers en stafchefs schalen we op maximaal 7500 euro per maand. Indien we de Gemeenschapscommissies onder Binnenlandse Zaken onderbrengen en het aantal ministers per regering terugdringen naar 7, houden we voor heel België 42 ministers over. Dat is een besparing van 25% ministerposten. Indien de Franse Gemeenschapsregering en de Waalse regering ook nog eens fusioneren, komt dit neer op een besparing van 38%. Wat vaststaat is dat we het met minder politici kunnen doen.