Menu Sluiten

Import van armoede stoppen

Principieel is VolksLiga voor immigratie, maar wil zij voor nieuwe Belgen wel een aantal toelatingsvoorwaarden invoeren op basis van kapitaal en/of tewerkstelling, zolang de automatisch rechten op sociale gunsten niet aan banden zijn gelegd. Ofwel stel je strenge eisen aan de grens, ofwel gaat de deur van het OCMW op slot. Deze maatregelen dienen om de bewezen instroom van armoede te stoppen. Bovendien wil VolksLiga dat nieuwe Belgen voor een periode van ten hoogste tien jaar geen aanspraak kunnen maken op het volledige pakket aan sociale tegemoetkomingen zoals kindergeld en uitkeringen. Deze tien jaren vormen de proefperiode van de migrant, een periode waarin een strafrechtelijk vlekkeloos parcours dient te worden afgelegd om de nationaliteit te kunnen verwerven.

De verzorging en opvang van mensen met een vluchtelingenstatuut is voor VolksLiga een vanzelfsprekendheid. Iemand die dit statuut heeft en die geen bedreiging voor de maatschappij vormt, kan voor VolksLiga nooit zomaar worden opgesloten. Van een vluchteling die zich misdraagt, moet het statuut kunnen worden afgenomen. VolksLiga is tegenstander van een gedwongen terugkeerbeleid, wanneer er geen criminaliteit in het beeld is. Dit kost de belastingbetaler meer geld dan dat de betrokken personen in niet-geregulariseerd in het land op eigen kosten verblijven. De partij is dan ook voorstander om het betreden en het bezoeken van het grondgebied voor onbepaalde duur uit de illegaliteit te halen. We zijn dus op termijn voor de afschaffing van de verblijfsvergunning en willen grondwettelijk verankeren dat het ieder mens vrij staat om ons land te bezoeken en er zelfs in te komen wonen. Uiteraard allemaal op eigen risico en kosten, zonder kans op financiering van de overheid.

Tegen deze achtergrond is VolksLiga tegenstander van grondgebonden rechten. Een recht op sociale dienstverlening kan volgens ons nooit worden verkregen op basis van een territoriaal principe. Kort gezegd, wie het land betreedt, krijgt niet automatisch rechten. Dit met uitzondering van ambulante zorg. Op deze manier kan iedereen zorgeloos ons land bezoeken en er in verblijven op eigen verantwoordelijkheid en risico, maar de lasten zijn niet voor de gemeenschap. Diezelfde gemeenschap heeft verder ook geen verplichtingen ten overstaan van de bezoeker.

Een samenleving waarin iedereen welkom is, maar waarin ieder zijn eigen bonen dopt en gedurende een periode geen aanspraak maakt op collectieve gunsten, maakt een buitengrens schijnbaar overbodig. Toch meent VolksLiga dat het in ieders belang is om grenzen te hebben en deze te kunnen bewaken om terrorisme of criminaliteit op het grondgebied te vermijden. We kijken hiervoor naar een Beneluxsamenwerking waarbij de buitengrenzen van de Benelux worden verstevigd. Het doorknippen van sluipwegen, waardoor een grensoversteek met de wagen enkel nog via hoofdwegen mogelijk is en het op punt stellen van ANPR-camerasystemen op de grens zijn maatregelen die wij voorstaan. In een noodsituatie of bij een (nakende) terroristische aanslag moet België haar grenzen kunnen sluiten.

Racisme

Volgens VolksLiga kan je niet lager zakken of onder de gordel gaan dan racisme te prediken. Het is niet alleen kwetsend, maar het is meestal gewoon naast de kwestie. Racisme is dan ook symptomatisch voor een algemeen wantrouwen in het systeem, gesterkt door stereotyperingen die worden uitvergroot en veralgemeend door een ongenuanceerde manier van denken. We denken dan ook dat het aan banden leggen van de grondgebonden rechten en de daarbij horende sociale tegemoetkomingen, zal bijdragen tot minder racisme. Een ander fenomeen is dat racisme ook wordt gerelativeerd en gecultiveerd door collectieve stromingen die de groep boven het individu plaatsen. Het is hetzelfde soort geconstrueerde afgunst dat je terugvindt in socialistische en conservatieve stromingen.

Racisme is een lelijke uitspatting van collectivisme, de mentaliteit die mensen alleen als leden van groepen ziet en nooit als individuen. Racisten geloven dat alle individuen met oppervlakkige fysieke kenmerken gelijk zijn. Niet enkel het groepsdenken komt op de oppervlakte drijven, maar ook een kwalijk soort egalitair denken ten opzichte van de geviseerde doelgroep (“ze zijn allemaal hetzelfde”). Door Vlamingen aan te moedigen een groepsmentaliteit aan te nemen, bestendigen de voorstanders van conservatieve en ongezond-nationalistische strekkingen feitelijk racisme. Er heerst een intense focus op ras, een begrip dat toegepast op mensen wetenschappelijk geen steek houdt, maar wel goed in het kraam past van racistische denkers. Door individuen te herleiden of in de delen volgens termen die eerder voor objecten of dieren gangbaar zijn, zorgt een racistisch denkpatroon ervoor dat het individu wordt ontmenselijkt. Wanneer een individu geen mens meer is, is het makkelijker voor andere mensen en zelfs systemen om individuen te marginaliseren of te ontwaarden. Kazerne Dossin in Mechelen heeft daarrond een heel pedagogisch traject rond ontwikkeld om mensen van dit gevaar bewust te maken, hier toegepast op de anti-joodse retoriek voor en tijdens WO II.

Ook de klassieke linkerzijde van het politieke spectrum heeft het bij het verkeerde eind. Het is een regelrechte mythe dat socialistische en ecologistische bewegingen echt om racisme geven. Het moderne socialisme en ecologisme zijn ook collectivistische denksystemen die au fond het racismevraagstuk op juist dezelfde manier benaderen als de conservatieve en nationalistische stromingen. Het enige verschil is dat de rollen worden omgedraaid. Rood vanuit een reflex om “kwetsbare minderheidsgroepen” te beschermen en Groen vanuit een misantropisch uitgangspunt dat de blanke Westerse samenleving verantwoordelijk zou zijn voor alle ellende in de wereld. In deze denkpatronen is het opnieuw de groep die prevaleert en het individu dat vakkundig in de vergeetput werd gegooid.

Het voortdurende aandringen op groepsdenken wakkert daardoor alleen polarisatie en spanningen aan, precies zoals de betogingen van Antifa en BLM. Het echte tegengif tegen racisme is vrijheid. Vrijheid betekent dat er een beperkte, constitutionele regering is die zich inzet voor de bescherming van individuele rechten in plaats van groepsclaims. Vrijheid betekent vrijemarktkapitalisme, dat individuele prestaties en competentie beloont, los van huidskleur, geslacht of etniciteit. In een vrije markt verliezen bedrijven die discrimineren klanten, goodwill en waardevolle werknemers – terwijl rationele bedrijven floreren door de meest gekwalificeerde werknemers uit te kiezen. Wat nog belangrijker is, in een vrije samenleving krijgt elke burger een gevoel van zichzelf als individu, in plaats van een groeps- of slachtoffermentaliteit te ontwikkelen. Dit leidt tot een gevoel van individuele verantwoordelijkheid en persoonlijke trots, die alsnog op ongedwongen, veilige en persoonlijke manier kan omgezet worden naar een groepstrots.